DENİZ YILDIZI

DENİZ YILDIZI

Çocukluğumdan beri Deniz Yıldızı’nın uğurlu olduğuna inandırmışım kendimi.

Karaya vuran ölü bir Deniz Yıldızı’nı boynuma asarsam, her dileğimin gerçekleşeceğini sanırdım.

Yıllarca bu umudu yüreğimde taşıyarak, gittiğim her sahil kentinde onu aradım. Yaşamımda olumsuz gelişen tüm olayları bir Deniz Yıldızı’na sahip olmayışıma yordum.

Hiç mi olmadı Deniz Yıldızım. Elbette ki oldu. Ama onları ben bulmadım ki, ya satın aldım ya da hediye geldi. Emek harcamadan sahip olmuştum. Oysa benim bulmam önemliydi, kendiliğinden gelen değil.

Gerçek Deniz Yıldızı’nı ararken, yaşamımızdan binlerce denizyıldızı kayıp gitti. Hiçbirini yakalama şansına sahip olamadık.

Sevgi, arkadaşlık, dostluk, paylaşım, hepsi birer yıldızdı. Bunlardan biri kayınca boşluğa düştük. Yorgun telaşlarda geçen günlerin ağırlığını taşıyamaz olduk. Sol yanımız sızladıkça, sahip olamadığımız Deniz Yıldızı’nı suçlar olduk. Sızlanıp durduk “bende şans yok!” Diyerek.

Şans hep bizimleydi, göremedik. Yüreğimizdeki ışıltıydı. Sevginin anahtarıydı şans, her kapıyı açmak için emek isteyen.

Toprağa tohum eken ellerimiz,  kuraklık baş gösterince yağmur duasına çıkar. Susuz kalmış dostluklar da kurur günün birinde. Dost duasına çıkmak zorunda kalabiliriz.

Görmek gerek, şans her gün küçük mucizelerle çalıyor kapımızı.

Evrenin yeniden karardığını ve yüzünü benden gizlediğini düşündüğüm anda gösterdi yıldız gözlerini…

 İLKAY oldu gözler, sığındım ışığına. Kurumaya yüz tutmuş bir dalın yeniden yeşerebileceğini öğrendim. Öğrenmekle kalmadım, o dalın taçyapraklarına tutundum. Bahar oldum, çiçeklendim. Dostluğun, dar zamanlarda geniş koridorlara açılışını gördüm. Bu koridorlarda korkusuzca yürüyebileceğim artık. Güvenle, inançla.

Bir çöl ikindisinde, susuz kalmış bir bedevinin ruhuna vaha oldu İLKAY’ın sesi. Nehir olup taştı.

Batmakta olan güneş, yüreğinde doğuyordu bedevinin. Çölün karanlığı korkutmuyordu artık onu. Deniz, yıldızına kavuşmuştu.

Şu an bir sahil kasabasında denizyıldızlarıyla iç içe yaşıyorum. Onların şansı benim ellerimde. Hepsini denize geri veriyorum. Tohum susuz, yıldızlar denizsiz, dostluklar da sevgisiz yaşayamaz.

Sevginin yıldızıdır yaşamımıza yön veren.    29.07.2013