SUYA BIRAKILAN MEKTUPLAR
Para! İnsan hayatında depremler yaratan sözcük.
İnsanı insana düşman eden; kiminin “Tanrı” diye taptığı
madde: PARA!
Borçluysan, verdiğin selamı bile almıyor arkadaşın. Selamı alırsa
yeniden alacaklı konumuna düşeceğini düşünüyor.
İzole edersin kendini.
Ev sığınağındır artık. Allah’a
yakın, insanlardan uzak. Mektuplar yazmaya başlarsın, suya azat edilen. Uçuruma
bırakılan bir gül gibi yankısını beklemeye başlarsın. Şişenin kapağının açılıp
açılmadığını hiçbir zaman öğrenemezsin. Gülün yankısı çığlık olup döner sana. Dikenleri
yüreğini kanatır. Yaraya tuz basmak acıyı hafifletmez. İç nehirlerin
kabardıkça, tutunacak bir dal ararsın. Yüreğin yol gösterir sana. Gün senin
için aydınlanmıştır bugün. Yaşamın mucizeleri seni bekliyor. Yaşadığın ve de
sağlıklı nefes aldığın için şükredersin.
Yürümeye başlarsın. Yol uzundur belki, belki de kısa…
engebeli… kapılar çıkar karşına… hepsi de kapalı kapılar. Kırktır , belki de
kırkbir. Tek tek çalmaya başlarsın. Açılmaz çaldığın o ilk kapılar. Gözlerinin içine
bakmaya cesareti yoktur o kapı ardındakilerin. Yılmadan, devam edersin çalmaya.
Umudun ıslıktır dilinde; umutsuzluk, demir kapı olarak çarpar yüzüne.
Kırk kapı söylencedir beklide. Sen tüm kapıların peşine
düşersin. Mutlaka ama mutlaka açılacak kapılardan biri. Sorgusuzca kucaklayacaktır
seni eşiktekiler.
Unutma, beklediğin mucize yüreğindedir; yaşamın kendisi en
büyük mucize. Bil ki her zaman aydınlığa açılır kapılar…
AYSEL YENİDOĞANAY
